OPNEMEN EN OPRUIMEN

Geen leerling die bij Afrikaners denkt aan witte Boeren met baarden.  Wel leren we snel en hebben we een mening over de Slag van de Boeren bij de bloedrivier die in het boek Syntax Bosselman wordt aangehaald. ‘Die battle van de Boeren is onmenselijk,’ schrijft een meisje. ‘Want ze voerden oorlog tegen mensen die zich niet konden verdedigen: de Zoeloes die werden aangevallen waren ongewapend.’ 

Wel fijn dat we de rest van de dag leren over aanvallen en verdedigen. Zoals in de WORKSHOP CAPOEIRA. De klas nieuwkomers heeft zich in de gymzaal verzameld om, als eerste, radslagen te maken. Een jongen duikelt fris op en neer als een dolfijn die steeds weer door de zeespiegel heen breekt. Een meisje zet voorzichtig haar handen neer op de grond en ploft slechts een paar centimeter naar links met zware voeten. De juf doet het voor in haar witte pak: Een schóp, een draai, een bukkende beweging. Een been dat over een hoofd scheert. Sommige kinderen hebben losse ledematen, bungelend, zacht, alsof ze uit klei bestaan die nog afgebakken moet worden. Anderen bewegen scherp, sneller dan de aanval, voor de ander wegduikend en tegelijk, nooit de ontmoeting met de ander ontwijkend. Een jongen blijft maar raadslagen maken. ‘Hij heeft altijd zoveel energie,’ zegt de meester opgetogen. Meteen ben ik hem dankbaar. Want veel kinderen zijn moe vandaag. Aan het verwerken, de vele lesstof en de activiteiten.  Traag door alle indrukken. Ook dat is de zomerschool.

Ik spreek in de aula een leerling die langzaam een stukje avocado in kleine stukjes snijdt. Het mag nog kleiner begrijpt ze van de meester. ‘Waarom wordt mijn lunch zo klein?,’ vraagt ze zich bezorgd af. Heeft ze niet goed begrepen, want ook van kleine blokjes kan je veel nemen. 

Ben benieuwd of de kinderen in de workshop DE ANATOMIE VAN EEN VUILNISZAK goed kunnen raden hoe lang de kleinste deeltjes zwerfafval erover doen om afgebroken te worden in de natuur. Afvalexpert Frits Steenhuisen stelt de vragen. Hij laat dia’s zien. ‘Wat is zwerfafval?’ ‘Ingedeukte plastic flesjes?’ , ‘Jaaa,’ roepen de leerlingen in koor. ‘Een klodder duivenpoep?’ ‘Neee.’  ‘Zakken die naast een vuilcontainer liggen?’ Er is twijfel. Meester Frits houdt de spanning erin. Het blijkt hier om dumping te gaan, iets anders. En de vraag naar het afbreken; ‘Kauwgom doet er twintig jaar over om afgebroken te worden. Kijk maar eens onder je tafel.’ Iedereen kijkt. Iedereen is vol afschuw bij het idee dat die bolletjes tegen de onderzijde van het tafelblad er al op gedrukt zitten sinds de hitlijsten van 2001. Meester: ‘En dan heb je ook nog plastic in de natuur, dat blijft ‘oneindig?’. Wat is: ‘oneindig?’  ‘Voor altijd,’ zegt een meisje.

Wel jammer dat een bananenschil een heel jaar nodig heeft om door de natuur afgebroken te worden terwijl je die zo achteloos weg kan gooien.

Dat doen we dus niet meer. We blijven opruimen. We blijven het ritme van de natuur respecteren. En we maken zelfs onze eigen ritmes tijdens de workshop KIDS MAKEN HITS. Marlon Francis alias Mr. Jetfly noemt de namen op met wie hij heeft gewerkt: ‘Kennen jullie Kenny B? Kennen jullie Ronnie Flex?’ 

‘Waarom heeft u hem niet meegenomen?,’ vraagt iemand.

‘Te duur,’ zucht Francis.

Als hij vraagt wie Gerard Joling kent steekt slechts een meisje haar hand op. Kortom; andere inspiratiebronnen. Ik loop tussen de tafels door waar ieder kind een I pad heeft gekregen met daarop het programma Garageband geïnstalleerd.  Veertien producers zie ik met hun eigen geluidsstudio. Ik neem af en toe een koptelefoon over en luister. Neem nou het drumspoor van een jongen die een funky beat heeft uitgedacht maar zelf nog niet tevreden is. ‘Mijn vader speelt gitaar,’ zegt hij en wijst op de meerdere sporen op zijn opnamescherm. 

‘Ga maar naar de smartpiano of een ander instrument,’ zegt meester Francis en buigt voorover en pakt de gelegenheid om in de microfoon met schrille uithalen een vocale bijdrage te leveren. Iedereen lacht hard. De kinderen entertainen en zich te laten ontwikkelen in één adem, lijkt zijn opzet.

Let op, het enthousiasme van de leerlingen is zo groot dat het een voortzetting thuis belooft.

Misschien denken ze dan ook na over een hit die de wereld herinnert aan de grote innerlijke en uiterlijke battles  die ons zo menselijk maken.

Dat zou het einde zijn.

Want de zomerschool is dus van veel het begin……

                                                                                            Rashid